Taakstraf, een passende straf voor doodrijders?
Geschreven door: Carmen Sikkenga
Op 21 november 2014 heeft een man uit Polen, die vorig jaar een opa, een oma en hun kleindochtertje doodreed, een taakstraf van 120 uur gekregen. De ouders van het dochtertje kunnen niet verkroppen dat de rechter alleen een taakstraf oplegt. Uit frustratie over de straf gooide de vader een stoel naar de rechter. De officier van justitie had vijftien maanden cel geëist. De rechtbank veroordeelde de verdachte echter tot een lagere straf omdat niet bewezen kon worden dat de verdachte te hard reed.[1] Bovendien hoeft de snelheid niet de oorzaak van het ongeluk te zijn geweest. Uit onderzoek bleek dat de verdachte probleemloos de bocht met 130 kilometer per uur had kunnen nemen.[2] De Vereniging van Verkeersslachtoffers (hierna: vereniging) wil dat er geen taakstraffen meer worden opgelegd in gevallen van ernstige verkeersovertredingen die de dood of levenslang letsel ten gevolge hebben. De opgelegde straffen zijn volgens de vereniging te laag. Twee derde van de fatale overtredingen wordt veroorzaakt door te hard rijden of het onder invloed zijn van alcohol of drugs. Deze groep moet volgens de vereniging harder worden aangepakt.[3] Op 6 januari 2015 heeft de vereniging daarom aan staatssecretaris Teeven een petitie aangeboden met ruim 25.000 handtekeningen. Teeven heeft aan de vereniging toegezegd dat hij wil kijken of de Wegenverkeerswet (hierna: WvW) kan en moet worden aangepast.[4] In de publieke opinie heeft de verdachte een slecht imago. Hier en daar valt de term ‘roekeloos rijgedrag’. De verdachte zou veel te hard gereden hebben en daarom een enorm risico hebben genomen op een bochtige weg. Was er in deze zaak sprake van ‘roekeloos rijgedrag’? Hiervoor moeten we kijken naar de feiten. De feiten zijn als volgt: Getuigen beweren dat de verdachte te hard reed. Onderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut laat de snelheid echter in het midden. Het is mogelijk dat de verdachte ongeveer 76 kilometer per uur reed (de maximaal toegestane snelheid ter plaatse is 80 kilometer per uur), maar deze zou ook 124 kilometer per uur kunnen zijn geweest. In ieder geval staat vast dat de verdachte de controle over zijn auto verloor. Volgens politieonderzoek moet dat waarschijnlijk veroorzaakt zijn door een te hoge snelheid. Maar leidt het enkele te hard rijden tot roekeloosheid? Gelet op de Nederlandse wetgeving en jurisprudentie, luidt het antwoord ontkennend. Er zijn hele strenge eisen waaraan voldaan moet zijn voor roekeloosheid. Er zou nog sprake kunnen zijn van artikel 6 WvW (dood door schuld), maar daar heb je aanmerkelijke schuld voor nodig, het dient te gaan om verwijtbaar gedrag. Die is er bij enkel te hard rijden veelal niet. In deze gevallen blijft het lichtere artikel 5 WvW (het veroorzaken van gevaar op de weg) over. Dit artikel betreft echter geen misdrijf maar een overtreding.[5] Gelet op de gevolgen van het ongeluk is het begrijpelijk dat er veel ophef en discussie is ontstaan over de opgelegde straf. Onze wetgeving vereist, bij het opleggen van een straf, dat de betreffende straf wél altijd in lijn moet zijn met de mate van schuld, niet met de gevolgen.
[1] ‘Pool rijdt opa, oma en kleinkind dood: 120 uur werkstraf’, vader gooit met stoel in rechtbank’, Nieuws 21 november 2014 (via www.nieuws.nl).
[2] ‘Rechtbank legt vonnis doodrijder uit’, De Telegraaf 21 november 2014 (via www.telegraaf.nl).
[3] Zie de uitzending van Hart van Nederland van 6 januari 2015 (geraadpleegd via www.uitzendinggemist.nl, Hart van Nederland).
[4] ‘Teeven neemt petitie Vereniging van Verkeersslachtoffers in ontvangst’, Rijksoverheid 6 januari 2015 (via www.rijksoverheid.nl) en zie de uitzending van Jinek van dinsdag 6 januari 2015 (geraadpleegd via www.uitzendinggemist.nl, Jinek).
[5] C. Klomp, ‘Een werkstraf is een prima straf voor een doodrijder’, Cult 25 november 2014 (via www.cult.nl).
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen